Yalnızlık

Hüzne esir düştüğümüz
Kalplerimizde kelepçe gecelerde
Tam umudu yitirirken,
Tam çaresizliğin girdabına düşerken
Yola koyulabilme cesaretidir
YALNIZLIĞIN son bulması

Özgürce savrulabilmek asilliklerimizde
En çok da kendimizden korkmadan
Kim dışarıda, kim içeride kalacak düşünmeden
Hüzne tutkuyu ekebilme cesaretidir
YALNIZLIĞIN son bulması

Kurulmamış hayalleri yaşanabilir yapmak
Söylenmemiş sözleri haykırabilmek
Dudaklardaki acı içki tadını
Arzu edilen dudaklarla tatlandırma cesaretidir
YALNIZLIĞIN son bulması

Geceyi sabaha taşıyan o zaman diliminde
Gün ışığı, ayı sakladığında
Yeni bir günün başlamasıyla
Bir yağmur tanesinin tenine
O gibi düştüğünü bilmek cesaretidir
YALNIZLIĞIN son bulması

İşte…
Boşlukta kaybolduğumuz
Ay tutulması gecelerde
Acılarımızla,
Hüzünlerimizle,
Özlemlerimizle,
Deli atan kalbimizle,
O ZİFİRİ gecelerde
Cesaretle yalnızlığı iki kişilik yapabilmek
Cesaretle yüreğimizin istediğimiz yerde olma cesaretidir
YALNIZLIĞIN son bulması.

(Siyahın İzi – Filiz Gündüz)