Ay: Ocak 2017

Beyazı geceye taşıma telaşında Devrik cümleler kurduk Dokunuş Tutku Acı Hüzün Kucağında Farketmeden taşıdık Kuytuluklara…

Siyah…. Sırdır geceye… Bunun için siyahtan dönülmez Siyah aralanmaya başladığında, yeni sırlar çıkar ortaya. Vazgeçilmez……

Ve kalıyorsun Sessiz buz tutmuş gecenin karasında Yürekte aşkın dönülmezliği Yaşanmış Yaşanmamış Yaşanamamış Günlerin girdabında…

Vazgeçmek, yakılan tüm kelimeleri bir kuş kanadında gökyüzüne salmaktır…   Siyahın İzi – Filiz Gündüz

Özledim… Gözlerime değmeyen bakışlarını Kulaklarımın duymadığı sesini Gecenin karanlığında beklemeyi Damarlarımda dolaşan vuruşu Gecelerin sabaha…

Bir yasak elmaya.. Sat-tı ruhunu Suyunda yıkadı saflığını Dolunay dolunca gözlerine Su-suda-susadı Su-suya-sustu Kurak iklimlerin…

Şimdi ne zaman gülen bir çocuk görsem, bir yanım umut kuşu olur kanatlanır, bir yanım…

Özlem… İlk özlem ana rahmine düştüğümüz anda başlar. Dışarıdaki hayata çıkma çabasıyla… Farkında olmadan, neyi…

Ayrı yollardan geldik gecenin zifirisine Bir merhabayı sıkıştırdık eski bir şiir mısralarının arasına Her kelime…

Suskun kaldığı bir gecede Bir çocuğun ağlamaklı sesiyle Korkuyu hissetti Bildiği yaşamadığı duyguların eşlğinde Geceyi…

Sana bir şeyler söylemem lazım; Sevgi desem sevilenin yüreğinde yakılmış kul olmuş parlament mavisi gökyüzüne…

Ben hiç korkmadım ki seni düşünürken içimin acımasından Ben hiç korkmadım ki buz gecelerde kardelen…

Zifiri gecede buz gibi odada birlikte ısınmaktı sevda Şimdi ne senin göğüsünü ne benim sırtımı…

Düş bahçesinin yasak meyvası Gönül mabetinin En gizemli köşesinde Saltanatını sürdürürken… Saf..Tutkulu.. Hesapsız… İzbe arka…